Σε ποιον ανήκουν οι παρακάτω στίχοι:

1.«Είναι κι αυτός ένας ειρμός της σκέψης, ένας τρόπος

ν` αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς

δύσκολα, σε ώρες όπου δε βαστάς, σε φίλο

που ξέφυγε κρυφά και φέρνει

μαντάτα από το σπίτι κι από τους συντρόφους,

και βιάζεσαι ν` ανοίξεις τη καρδιά σου

μη σε προλάβει η ξενιτιά και τον αλλάξει»

Σεφέρης

Βάρναλης

2. «Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου»

Βαφόπουλος

Καβάφης

3.<Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύειׂ

Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι` η μάνα το ζηλεύει.

Τα μάτια η πείνα εμαύρισε ׂ στα μάτια η μάνα μνέειׂ

Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:

«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω γω στο χέρι;

Οπού συ μούγινες βαρύ κι’ ο Αγαρηνός το ξέρει»>

Σολωμός

Κάλβος

4. «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου’ στις αμμουδιές του Ομήρου.

Εκεί σπάροι και πέρκες

ανεμόδαρτα ρήματα

εεύματα πράσινα μες στα γαλάζια

όσα είδα στα σπλάχνα μου ν’ ανάβουνε

σφουγγάρια, μέδουσες

με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων

όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη»

Ελύτης

Βρεττάκος

5. «Όσα βουνά κι αν ανεβήτε,

άπ’ τις κορφές τους θ’ αγναντεύτε άλλες κορφές

ψηλότερες, μιαν άλλη πλάση ξελογιάστραׂ

και στην κορφή σα φτάσετε την κατάψηλη,

πάλε θα καταλάβετε πως βρίσκεστε

σαν πρώτα κάτου απ’ όλα τα’ άστρα.»

Δροσίνης

Παλαμάς

6. «Η τρικυμία στο πέλαγος και στη ζωή να παύει,

μακριά μαζί σου φεύγοντας πέτρα να ρίχνω πίσω,

να μου λικνίζεις την αιώνια θλίψη μου, καράβι,

δίχως να ξέρω πού με πας και δίχως να γυρίσω!»

Καββαδίας

Καρυωτάκης

7. «Όμως εκείνος καιγόταν μονάχος. Καταμόναχος.

Κι όσο αφανιζόταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές

άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο Ποιητής μοιράζεται στα δυο.»

Σινόπουλος

Εγγονόπουλος

8. « Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,

αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα

βήματα,

αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον

ήλιο,

αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.»

είτσος

Αναγνωστάκης

9. «Απ’ τη σκοπιά του καθενός η ορθογραφία.

Πάρε παράδειγμα

τι κινητά που γράφεται το ψέμα:

όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον

σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα.

Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα

τότε το γράφεις ψαίμα.»

Δημουλά

Καρέλλη

Σωστές απαντήσεις : συνέχεια